بررسی کارآیی Pythium oligandrum درکنترل بیولوژیک Rhizoctonia solani عامل بیماری مرگ گیاهچه‌ی چغندرقند در شرایط گلخانه

چغندرقند، در ایران یکی از مهم‌ترین محصولات زراعی به‌شمار می‌آید و بیماری مرگ گیاهچه، پوسیدگی ریشه و سوختگی برگ ناشی از Rhizotonia solani یکی از مهم‌ترین علل کاهش عملکرد آن می‌باشد. ازآنجایی که استفاده از روش شیمیایی در کنترل آفات و بیماری‌های گیاهی موجب بروز مشکلات زیست محیطی عدیده‌ای می‌شود، لذا در این تحقیق، از شش جدایه‌ی Pythium oligandrum به‌دست آمده از خاک مزارع چغندرقند استان خراسان رضوی که در شرایط آزمایشگاه دامنه‌ی میانگین بازدارندگی‌شان از رشد R. solani 09/32 تا 36/71 درصد بود، استفاده شد و کارآیی آن‌ها در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه‌ی ناشی از R. solaniدرگلخانه با شرایط متفاوت (روش‌ها و زمان‌های مختلف کاربرد آنتاگونیست در خاک سترون و غیرسترون) بررسی گردید. این تحقیق به‌صورت 5 آزمایش جداگانه و هر یک در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 5 تا 6 تیمار بر حسب آزمایش و 4 تکرار انجام گرفت.  نتایج به‌دست آمده نشان داد که در میان جدایه‌های مختلف آنتاگونیست، جدایه‌ی تربت جام بیشترین تأثیر را درکنترل بیماری مرگ گیاهچه داشته است. افزودن زادمایه P. oligandrum یک هفته قبل از R. solani به‌خاک، علاوه برافزایش میزان جوانه‌زنی بذر چغندرقند نسبت به ‌شاهدآلوده، بیماری مرگ گیاهچه را نیز به‌ترتیب به‌میزان 66 و36 درصد در خاک سترون و غیرسترون کاهش داد. همچنین، در شرایط خاک سترون و غیرسترون، تیمار بذری متأثر از P. oligandrum در مقایسه با شاهد، به‌ترتیب به‌میزان 64 و43 درصد، وقوع بیماری مرگ گیاهچه را کاهش داد.